Mijn naam is Judith. En ik ren. Eindelijk! Altijd keek ik al op tegen mensen die kunnen rennen. En nu ben ik zelf ook begonnen met rennen. En wat denk je?..... Ik vind het nog leuk ook! En nee... dat prachtige lichaam wat je hier op mijn blog ziet is niet van mij. Helaas!

vrijdag 23 april 2010

Op mijn hoofd geen schoorsteen meer!


Een maand of zeven is het dat ik gestopt ben met roken. En ik moet zeggen, het is een makkie. Dertig jaar lang heb ik gerookt en niet te weinig. Zeker zo'n twintig sigaretten per dag. Als ik op stond was het eerste wat ik dacht; 'Eerst een peuk.' Daarna koffie en mezelf klaar maken voor de dag. Naar beneden, een boterham eten, en.. een peuk. Zo ging het de hele dag door. In huis rookte ik niet, alleen buiten. Dus wat was het eerste wat ik deed als ik naar buiten ging... een peuk op steken. Mijn man was al een half jaar voor mij gestopt met roken maar ik wilde niet. Ik zou het op mijn eigen manier doen, als ik er klaar voor was. Maar wanneer ben je hier klaar voor? Nooit! Maar toch begon ik me af te vragen wat ik daar toch steeds stond te doen in mijn eentje in die koude schuur met een sigaret in mijn handen. Ik begon mijzelf stom te vinden. Ik haalde mijn plezier niet meer uit die sigaret. Ik ben het boek 'Stoppen met roken' gaan lezen en nam mij voor als ik het uit zou hebben dan ook echt te stoppen. Ik moet zeggen ik heb nog nooit zo lang over een boek gedaan, en saai dat het was. Maar uiteindelijk heb ik het toch uit gekregen en ook mijn laatste sigaret toen gerookt. Zo, dat was dat. Ik was officieel een niet roker. De keren ervoor dat ik stopte met roken kreeg ik afkick verschijnselen. Ik had 's nachts last van rusteloze benen, ik kon ze maar niet stil houden, en dan de hunkering die je de hele dag voelde naar een peuk. De hele dag dacht ik aan niets anders. Maar deze keer ging het anders. Het is gelukt! En ik ben blij, blij, blij.

1 opmerking:

Welkom op mijn blogpagina, laat u een berichtje achter als u uitgelezen bent?